Renowacja zabytkowej stolarki okiennej wymaga wiedzy i wysokich kwalifikacji. Jednak prawidłowo przeprowadzona sprawi, że będą Państwo jeszcze długo cieszyć się pięknem i funkcjonalnością historycznych okien. Większość okien, z którymi mieliśmy do czynienia z powodzeniem kwalifikowała się do renowacji. Dzieje się tak dlatego, że dawne manufaktury produkujące (na skalę masową) okna skrzynkowe, które spotykamy w tej części Europy, z dużą dbałością przygotowywały drewno, z których wykonywano okna. Zgodnie z prawidłową technologią drewno było odpowiednio selekcjonowane oraz zabezpieczane przed działaniem warunków atmosferycznych, poprzez skuteczną jego impregnację. Solidne okna skrzynkowe z początku XX wieku można poddać renowacji przywracającej ich pierwotną urodę, a przy okazji podnieść ich izolacyjność termiczną. Doszczelnienie okien polega na wykluczeniu luzów powstałych wskutek wielokrotnego przemalowywania okien oraz naturalnego paczenia drewna. Podniesienie właściwości termicznych zapewnia wymiana szkła zwykłego na szybę zespoloną. Ponieważ ramiaki skrzydeł okiennych są mniejsze w przekroju od współczesnych okien, wymaga to dołożenia profilowanej listewki do ramy.

Poniżej zamieszczam fotografie z przeprowadzonej we współpracy z Pracownią 99 http://www.pracownia99.pl/ renowacji okien domu przy ul. Orkana 4 w Gdańsku Oliwie. Powłoki malarskie zewnętrznej strony okien były bardzo zniszczone – spękane i częściowo wykruszone – w skutek długotrwałego oddziaływania czynników atmosferycznych. Przeprowadzona renowacja obejmowała usunięcie starych powłok malarskich, naprawy stolarskie, zabiegi dezynfekcji drewna, wzmacnianie struktury drewna, uzupełnianie ubytków w drewnie, wymianę kitów szklarskich, rekonstrukcję brakujących elementów ozdobnych, naniesienie nowych powłok zabezpieczających oraz wymianę wtórnych klamek na nowe mosiężne – spełniające wymogi konserwatorskie. Wymieniono także opierzenia blacharskie parapetów na nowe, a dla podniesienia izolacyjności cieplnej zamontowano na skrzydłach wewnętrznych szybę zespoloną.

Podczas usuwania powłok malarskich stwierdziliśmy obecność pierwotnego wymalowania okien w kolorze zielonym. Kolor był zbliżony do koloru zielonych kształtek ceramicznych widocznych w wątku muru ceglanego elewacji budynku. Zielone były też oryginalne żaluzje drewniane zwinięte w kasecie umieszczonej w grubości muru tuż nad oknem. Niestety ze względu na to, że sąsiedzi zarządzający pozostałą częścią budynku nie zgodzili sie na przemalowanie swoich okien na zielono, które to działanie  konieczne było dla scalenia kolorystyki okien na elewacji, zdecydowaliśmy, że okna pomalujemy na kolor bieli złamanej szarością i odrobiną zieleni.

Na koniec zamieszczę jeszcze zdjęcie okien na pierwszym piętrze tego samego domu, które wstawiono w miejsce okien oryginalnych. Okno wymieniono błędnie, nie trzymając się pierwotnego kształtu, podziałów i plastyki okien.  Różnicę podejścia do zabytkowej stolarki okiennej na dwóch kondygnacjach budynku należących do różnych właścicieli i efekt na elewacji wyraźnie widać na fotografiach: